Subo nas escadas, passo,
Passa a passa,
Por todas as cores
Do que chamam ilusões
Agarro as mortas flores
Da telha fria
Desço do telhado
Esperei sempre, sempre
Voar e não cair
E quando finalmente
Se aproxima o chão
Entro numa queda leda,tão lenta,
Tão incrivelmente lenta
que quando o sol determinado, Impiedoso:
me esmaga os músculos e os ossos
As veias artérias e os tendões,
fá-lo tão lentamente
que a dor não vem
no corpo que não é meu,
Na vida que não é minha ,
Nem de Ninguém.
Porque o tempo da queda
Ultrapassou o do mundo
E ao bater no solo
Bati no nada
Cortando o nada com o nada
Eu anjo insubstancial
De Nada Feito
Sem Antes nem Depois
2011(e)ko ekainaren 9(a), osteguna
2011(e)ko otsailaren 5(a), larunbata
Castanhicas ampeçássen a zambolber, por un lhado auga,la relhaçon yá ten seclos
més de las nubrinas traer auga puxada a aire
cacholicas i chobiznalha, merujeiro de la morrinha até eilhi nubrineiro lhebando refieiro
Assi, puode ber-se scarabanada
cun que estas bariedades
zurbada zamborinada,pul outro porrascada
andubírun pula region de Miranda.
madrigueira del lhobo carranca nel perro lhobeiro
cacholicas i chobiznalha, merujeiro de la morrinha até eilhi nubrineiro lhebando refieiro
Assi, puode ber-se scarabanada
cun que estas bariedades
zurbada zamborinada,pul outro porrascada
andubírun pula region de Miranda.
madrigueira del lhobo carranca nel perro lhobeiro
2011(e)ko urtarrilaren 23(a), igandea
ARMANO RACHÕFI CAVACO ARMANO HAI FABEL MORRIU-SE LA MÁI D'EILHA
rachõfí, cavaco
de bolhaco e bolhaca
morríu-se la mái d' eilha
screbida hai cientos d'anhos
i de scritores hai muito afamados,
deu armano a Fabel m' uija canhona
de bolhaco e bolhaca
morríu-se la mái d' eilha
screbida hai cientos d'anhos
i de scritores hai muito afamados,
deu armano a Fabel m' uija canhona
Harpidetu honetara:
Mezuak (Atom)